Her hayat bir hikaye aslinda ve herkes kendi yasadiğinin şahidi. Geri kalan herkes farklı bir köşeden bakan izleyici. Yaşadığımız her an hikayemize yeni bir sayfa ekliyor ve biz buna ömür diyoruz.
Hikayesini yasayip sonra kelimelere dökenlerden olmayi secmistim ben bir süre önce. Sonra kendimce hakli sebeplerden dolayi vazgeçmiştim yazmaktan. Aslinda yazmaktan değil de yaymaktan vazgecmistim. Bir süre kendi gizli köşemde yazdim ve kelimelerimi herkesle paylasmadim , öyle istedim sadece...
Bir hastane odasindan , annemle paylaştığım yatakta, hiç tanımadığım bir adamin horlaması eşliğinde yaziyorum bu kelimeleri. Hayatimin çok önemli bir dönemeci şu saatler aslında ve yazarak akıtmak istiyorum icimdeki duygulari bilinmeze.
Duygulari ifade edecek kelimeler bulmakta zorlanir bazen insan. Kelimeler cismi anlatirken çok rahat seçilir de hissi anlatirken niye bu kadar zor secilir ki ? İnsaniz işte duygu topuyuz çoğumuz , et ve kemikten olduğu sanilandan daha fazla hislerden olusuruz. İnsanin kemik sayisi belliyken, ayni anda kac duyguya sahip olacağı asla bilinemez.
Duygularimin yoğun olduğu bir gece bu gece. Yasanmisliklar da bu duygusallığa sebep ve yasanacaklar elbet yeni duygulara gebe. Duygusal yorgunluğum fiziksel ve beyinsel yorgunluğumla birlik olsa da beni yenemiyorlar.
Son bir haftada yasadiklarim geçiyor şimdi gözümün önünden. Yine hayatin beni sınadığı günlerdeyim. Fakat yine de hayatin bana verdiklerinin bir tesadüf olmadiginin da farkina vardim yine bu günlerde.
Çok yalniz hissettiğim işin icinden nasil cikacagimi bilemedigim bir günde, yüzünü bile görmediğim insanlarin desteği ile hayata güveniyorum yeniden. Uzun zamandir yazmadigim kadar çok yaziyorum "iyi ki varsiniz" cümlesini.Karmakarışık günlerde , çaresizlik ile boğuşurken bir hastane bahçesinde , etrafında bir sürü insanin bana sarildiğini hissettiren hayat, sanki "bana güven" diyor yeniden.
Karmakarışık duygular ve bu duygulara denk getiremediğim kelimelerle dolduruyorum sayfami şimdi. Yarin sayfama umut yazayim , sağlık yazayim, huzur yazayim, " oh be bak bunun da altindan kalktim " yazayim istiyorum. Beni bu sehirde bir mucizeye şahit eden hayattan bir mucize daha diliyorum. Annem için yepyeni bir süreç baslarken, kac yaşında ,hangi tür ilişkide olursam olayim, onun küçük kizi kalmak istiyorum.
Bu cümleleri, İzmir'de bir hastane odasinda, annemle ayni yatakta , tanımadigim başka insanlarla ayni odada ve herkes uyurken yaziyorum.
Ayça ben , annesinin küçük kızı kalmak isteyen ,anne kişi...
