Yakalayabilene Aşkolsun...

Daha dün sanki bilinçli gülümsüyor beni tanıyor artık derken...

Ne zaman uzanıp bişey alacak,alkışlayacak,emekleyecek,katı gıdaya ne zaman geçmeliyim?? diye düşünürken..

Kreşe gitmeli diye düşünüp, ne kadar okul varsa gezip, oğluma layık anaokulu bulmak da ne zormuşş uff pufff yaparken...

Ve daha buraya yazsam sığdıramayacağım pek çok gelişmeyi,acabayı,soru işaretini,keşkeyi,iyiki yi geriye atmış ve Tarko için bir dönemi bitirip yepyeni bir döneme başlamış bulunuyoruz...

Bir anne için çok gurur verici bir tabloydu yaşadığımız..

Belki dışarıdan bakanlar diyecekler ki "amma da abartıyorsun alt tarafı anaokulundan mezun oldu gören de tıp fakültesini bitiyor sanacak"

Kim ne derse desin oğlum tıp fakültesini de bitiriyor olsaydı ancak bu kadar duygulanırdım herhalde..

Küçücük savunmasız ve sadece size muhtaç bir varlığın,emekle, ilgiyle,mücadeleyle kendini bir birey olarak bir topluluğa ifade edebilmesinin haklı gururunu yaşıyordum oysa..

Sonra şükrediyordum,sağlıklı,ne istediğinin farkında olan,kendini ifade edebilen,sorumluluklarının bilincinde,topluluk karşısında verilen bir rolü layıkıyla yerine getiren bir küçük adam var karşımda :)



Tarko şimdi gerçekten okullu olacak Eylül ayında.. AnneAyçanın kafasında bir sürü soru işareti,güvensizlik ve acabayla birlikte..

Yeni eğitim sisteminin mağduru mu olacak yoksa bu bir kazanç mı olacak bekleyip göreceğiz.

.Bunlar bir yana ben hala inanamıyorum bu kep giyen küçük adam benim minik bebeğim mi ??

 Zaman ne kadar da çabuk geçiyor...  Yakalayabilene Aşkolsun..