Bugün elimde çok uzun zamandır okumadığım tarzda bir kitap var. Kahraman Tazeoğlu "Bukre "
Fark ettim ki "Aşk" temalı kitap okumayalı çok olmuş . Sevdim mi ? Cevap vermek için erken . Fazlaca kelime oyunu var , ancak bir cümle beni oldukça düşündürdü : "Eksik öldüm sadece..." Bir cümlenin devamında söylenmişti elbette. Ancak " eksik ölmek " ne demekti ? Tamam ölünür müydü ?
Kimse ölmeye hazır değildir. Kaç yaşında olursa olsun ölmek kimseye yakışmaz. Ancak yine de hayatın kaçınılmaz en büyük gerçeği ölüm. Sonsuz yok oluş mu ? Yoksa sonsuzluğa doğuş mu ? Hiç bir zaman bilemeyeceğiz. Ölümü nasıl degerlendirirsek değerlendirelim ölenden çok geride kalanları etkiler aslında ölüm. O nedenle de " sıralı ölüm olsun " deriz. Genç ölümler yorar ve daha fazla üzer bizi. İşte bence eksik ölenler asıl bu gençler , daha yapacak işi olanlar, evladı olanlar , kendisine muhtaç olunanlardır ...
Elbet bir gün öleceğim ama tek dileğim oğlumun güzel günlerini , kendi kendine yeten bir genç adam olduğu günleri görmek. Kendim için tek dileğim bu. O zaman eksik ölmeyeceğim.
Teoman'ın dediği gibi "şimdi ölmek istemem" daha çok işim var benim tamamlanacak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder