Bir süredir yazmak isteyip de yazamadığım birikmiş onca yaşanmışlık , duygu,hatıra var. Kardeşimin düğününden , Tarko'nun okul sorunsalına; yaptığım diyet ve verdiğim 10 kilodan okuduğum kitaplara, izlediğim filmlere, dinlediğim müziklere , yaşadığım duygusal değişimlere kadar yazmak istediğim onca konu ve her biri ayrı bir yazı olacak şekilde. Fakat bunlardan hiçbirini yazmayacağım bugün...
Hayat biz başka planlarlar yaparken başımızdan geçenler ya da başımıza gelenler derler ya aslında tam da böyle bir hayatım var. Akışına bırakmış olsam da herşeyi, yine de insanız hayal kurup plan yapmadan duramıyoruz Candan Erçetin'in şarkısında dediği gibi... Mesela evlenirken sonsuza kadar ayni adamla kalacağımı onun da beni asla bırakmayacağını düşünüp müthiş bir aşk evliliği yapmış 5 yıl birliktelik 8 yıllik evlikiğin sonunda boşanmıştım. Hamile kalmayı planladığımda 4 yıllık evliydim maddi manevi herşeyi yoluna koydum artık bu eve bir çocuk gelsin dedim hamileliğimin ilk ayinda kocamın işleri bozuldu hamileliğim ise sağlık problemleri ve ölüm kalım mücadelesiyle gecti. Sonunda güzel yavruma sağlıkla kavuşsam da yaşadıklarım bambaşka bir insan yaptı beni. Hayatta asla bana bir şey yapmaz dediğim insanlardan en büyük darbeyi yedim. Asla yanimdan ayrilmaz dediklerim gemiyi ilk önce terketti. Planlar tutmadı hiç hayatımda. Çoğumuzun hayatı aslında böyle ama kimi daha fazla kimi daha az yaşıyor. Hayat işte böyle geçip gidiyor.
Geçtiğimiz hafta aldığım bir haber aslında bu yazıyı yazmaya ve hayatı yeniden sorgulamaya itti beni. Hayatımın son 7 senesinde iyi günde kötü günde hep yanımda olan , birbirimizi maddi manevi desteklediğimiz , tanıdığım en güçlü kadınlardan biri , bana bir kızkardeş abla yakınlığında olan , atışsak tartişsak bile tek ihtiyacım anında bir telefon uzaklığında olduğunu bildiğim can dostum Aylin'imin göğüs kanseri olduğu haberini aldığımdan beri ben bende değilim. Yaşananların yükü agirlaştıkca kaldıramıyor insanlarr ve bir yerden patlıyor. Aylinim için de durum farklı değil...
Bugün ameliyat oldu Aylinim , henüz konuşamadım. Biliyorum ki düzelecek çünkü o gercekten güçlü ve nasıl güçlü kalınacağini da bilen hayatla dalga geçebilen bir kadın. Mücadelenin ne demek olduğunu bilen ben, hastanelerde bil fiil 7 ay hayat mücadelesi veren ben bikiyorum ki hayatın kontrolünü eline almış korkusuz , güçlü insanlar hayatta kalıyor.Aylinim de hayatın kontrolünü eline alacak ve biz mü Aylinimizi yanımıza alıp bu defa kutlama yapacağız en kısa zamanda...
Hayatta herşey biz insanlar için , herşeye hazırlıklı olmak lazım ama yine de yaradan hicbirimizi sevdiklerimizle sınamasın. Sağlık , dostluk , mutluluk bizimle olsun...
Gerisi kolay...
imza : Ayça , üzgün ama umutlu dost kişisi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder