Dün bütün gün evde yattım. Hava elektrikliydi ve böyle havalarda depresif ve migrene yatkın oluyorum. Ben de mümkün olduğunca az insanla görüşüp atlamaya çalışıyorum böyle zamanlari , kendimle kalıyorum yani anlayacağınız.
Bu sabah ise düne göre daha enerjik uyandım. Bazen moralim bozuk olsa bile seçimimi pozitiflikten yana kullanıyorum bir süredir. Dün gece moralimi bozacak pek çok sebebim olmasına rağmen, hayatımın en kötü günlerini , hastaneden hicbir zaman cikamayacagimi sandığım çaresiz zamanlarımı düşünerek, şimdi yasadigim derdime şükrettim. Böylece kafama taktigim dertler de dert olmaktan çıktı. Çünkü o caresiz zamanlarda şöyle düşündüğümü hatirliyorum. Keşke sokakta tek başıma yürüyecek gücüm olsa da cebimde beş kuruş olmasa. Hayat insanı eğiten, büyüten koskoca bir okul aslinda. Kendi hayatimizdan kendimize pay çıkarmayı öğrenmeye başladiğımizda büyüyoruz, farkindaligimiz artiyor ve eski biz olmaktan çıkıyoruz. Işte, ben de her geçen gün hayat okulunda büyüyorum, herkes gibi. .
Yukaridaki görseli bugün öğle saatlerinde paylaştım instagramda. " Dün dünde kalsın , bugün secimlerinle varsın " yazdım altina da. Güzel, mutlu bir günü seçmiştim. Ne olursa olsun an 'da kalacaktım ama sadece bizim seçmemiz bazen yetmiyormuş onu da anladım.Aldığım bir haber seçimimi zora soktu. Kara haber tez gelir ya kuzenimin henüz lise cağındaki kızı intihar etmiş.Şoktayım. Son iki yıldır gorusmesek de elime doğmuştu çok üzgünüm. Şu an yoğun bakımda, neden mutluluğu seçmedi diye düşündüm . 13 /14 yaşlarındaki bir çocuğu bu noktaya ne getirebilir ?! İnsanlarin yasadiklarindan , hastaliklarindan , başlarina gelenlerden kendime şükür cikaranlardan değilim. Hayat kısa belki klişe olacak ama hicbir sey dert edecek kadar büyük değil , insan hayatından daha da önemli birşey yok. Dua ediyorum şu an Allah ailesine bağışlasin diye. Empati kurmak öyle zor ki kuzenimin yerine koyamadim kendimi. Evlat acısı göstermesin yaradan kimseye.
Hayat sürekli bir mesaj veriyor bize ve diyor ki degerlisiniz , sizden önemli bir sey de yok. Başımiza gelen her olumsuzlukta kendimize bunu hatirlatmaliyiz. Yoksa kayiplar yerine getirilemez değerde olabiliyor.
İmza : Ayça , hayatın kısalığının farkında, kuşların peşinde dişi insan kişisi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder